حرف‌های خواندنی بهرام رادان از جزئیات بازیگری و نکات جذاب کارنام

<>        <>        <>        با حضور در آموزشگاه کارگاه آزاد بازیگری به مدیریت امین تارخ مطرح کرد حرف‌های خواندنی بهرام رادان از جزئیات بازیگری و نکات جذاب کارنامه سینمایی و نقش‌هایش سینمای ما- بهرام رادان به دعوت امین تارخ با حضور در آموزشگاه کارگاه آزاد بازیگری به مدیریت وی برای هنرجویان این موسسه به ایراد سخنرانی پرداخت و به سوالات این هنرجویان در مورد مسائل مختلف در سینما پاسخ داد. در ابتدای این نشست، امین تارخ ضمن تشکر از حضور بهرام رادان در این جلسه گفت: در مورد برگزاری این جلسه باید نکته‌ای را بگویم، بسیاری از اهداف برگزاری این جلسه در واقع می‌تواند پس از پایان آن مشخص شود اما چیزی که به عنوان مدیر این موسسه مد نظرم است در درجه اول این است که تابوی دست نیافتنی بودن بازیگری و ستاره‌شدن شکسته شود و دیدن بازیگران بزرگ و جوان، باعث می‌شود هنرجویان بتوانند چند گام به بازیگر سینما شدن نزدیک شوند. با گفت و شنود در واقع انتقال تجربیات عملی می‌شود که می‌تواند برای هنرجویان راهگشا باشد تا بسیاری از خطاها را انجام ندهند و گام‌های بلندتری برای حرفه‌ای شدن بردارند ضمن اینکه منزلت بالای بازیگری در صحبت با یک بازیگر آکادمیک و معروف نشان داده شود. منبع : فارس

تارخ افزود: شخصا حس می‌کنم نمی‌توان به صرف کار تجربی در بازیگری موفق بود و قطعا ابتدا باید وارد عرصه آکادمیک شد تا بعد در میدان عمل بازیگر پخته شود که البته برعکس این موضوع نیز می‌تواند اتفاق بیفتد اما نباید فراموش کرد که هر کس می‌تواند تجربیات شخصی خود را در این زمینه داشته باشد. بهرام رادان با اعلام این موضوع که برای اولین بار است که در چنین مجامعی حضور یافته، گفت: 10 سال قبل در چنین ایامی به موسسه هیوافیلم رفتم که ثریا قاسمی، میکائیل شهرستانی و فهمیه راستکار استادان ما در این مجموعه بودند بعد از مدتی از طرف یک موسسه سینمایی ما را دیدند و انتخاب کردند و بعد به آن موسسه رفتم و در آنجا تست دیگری دادم که قبول شدم و قرار شد درآن فیلم بازی کنم. یکی از مخالفان ورود من به کار بازیگری استاد من خانم ثریا قاسمی بود که به من گفت بهتر است پس از اتمام دوران آموزشی کارم را شروع کنم اما حس کردم فرصت خوبی برای شروع کار باشد و به همین خاطر مشغول به کار شدم. البته در آن زمان به خاطر علم کمی که به بازیگری داشتم بعضی مسائل مانند فن بیان را سر کار و به صورت تجربی و با همکاری بعضی از دوستان یاد گرفتم که البته این کار هم معایب و محاسن خود را دارد. امروز هم 10 سال از آن روزگار گذشته و25 فیلم بازی کرده‌ام و حالا تجربیاتی هم در بازی به دست آورده‌ام. رادان در ادامه این جلسه که به پرسش و پاسخ با هنرجویان کارگاه آزاد بازیگری اختصاص یافت در پاسخ به سوالی در مورد شرایط ستاره‌ شدن در این روزگار و تفاوت شرایط سینما با زمانی که وی بازیگری را آغاز کرد، گفت: تبدیل به بهرام رادان شدن سخت نیست. باید بگویم شرایط برای ستاره شدن و موفقیت در بازیگری، از آنچه که 10 سال قبل وجود داشت بسیار راحت‌تر است. چند روز پیش نزدیک یک دکه روزنامه‌فروشی عکس‌های زیادی از جوانان و بازیگران جدیدرا دیدم که در انواع سریال‌ها بازی می‌کنند، در حالی که 10 سال قبل راه برای معروف شدن در سینما بسیار سخت بود. نسبت به ورود جوانان به سینما گاردی وجود داشت و می‌گفتند بوی ابتذال میاید اما امروز با چند شبکه تلویزیونی که سریال و تله فیلم دارند و فیلم‌های سینمایی که تشنه چهره‌های جدید هستند، این کار بسیار آسان است. وی در ادامه افزود: زمانی که من در «شور عشق» بازی کردم تنها ستاره جوان آن روزگار «علی قربان‌زاده» بود که البته قبل از او ستاره‌هایی بودند که بیش از 30سال سن داشتند و در نیمه دوم دهه70 «علی قربا‌ن‌زاده» تنها ستاره جوان سینما بود. در آن زمان من طرفدار جدی سینما بودم و به یاد دارم در جلسه اکران فیلم «سیاوش» با بازی قربان‌زاده در سینما عصر جدید، چه هیاهویی شد. در ادامه اعتماد به نسل جوان بسیار بیشتر شد. برای انتخاب شدن در فیلم «شورعشق» نیز، قربان‌زاده گزینه قبل از من بودکه آن را نبذیرفت/ البته من تنها کسی بودم که میان 5 گزینه مطرح شده در آن فیلم، با هیچ‌کدام از سازندگان فیلم قوم و خویش نبودم و پارتی هم نداشتم، بلکه فرج حیدری فیلمبردار فیلم روی حضور من در این فیلم اصرار کرد. برای بازیگرشدن به کسی پول ندهید رادان در بخشی دیگری از صحبت‌هایش گفت: من هنوز قرارداد اولین فیلم خود را نیز همراه دارم اما بعد از بازیگر شدن در سینما، تا سال‌ها بعد یکی از مسائل من دربشت برده بازیگری این بود که ثابت کنم به خاطر پارتی یا مسائلی از این قبیل وارد سینما نشده‌ام یا به کسی پول نداده‌ام چون این کار رابسیار ناشایست می‌دانم. وی افزود: 6 فیلم اولم تا پایان فیلم «عطش» برای من دوران شروع بود اما با بازی در فیلم «گاوخونی» خواستم بازی در کارهایی را بپذیرم که عشقم را به بازیگری اثبات کنم، چون من برای ماندگاری در تاریخ سینما وارد بازیگری شده بودم... البته در این روند جدید، متأسفانه بخش تجاری بازیگری من، پس از مدتی تضعیف شد تا اینکه سعی کردم امروزه به تعادلی در این زمینه برسم. رادان ادامه داد: در مقایسه با 10 سال قبل، در این سال‌ها همه ‌چیز برای ورود بازیگران جدید به سینما مهیاتر است اما ماندگاری در سینما بسیار سخت‌تر شده،شما باید بدانید کار سینما، کار سختی است، بازیگرجلوی دوربین کار سنگینی را انجام می‌دهد و پشت دوربین حتی کار سنگین‌تری را پیش رو دارد، چون باید مواظب اعمال و رفتار خود باشد به طوری که شاید در زمان خواب ب‌تواند رفتار طبیعی داشته باشد! وی گفت: خوشبختانه ما در ایران پاپاراتزی نداریم. بدیدهای که می‌تواند مانند یک شمشیر دولبه عمل ‌کند. یعنی از حیث دستیابی به شهرت، بودنش به نفع بازیگر تمام می‌شود و از سویی،‌ به ضرر بازیگر عمل می‌کند چون به حریم خصوصی‌اش وارد می‌شود. رادان در ادامه، در پاسخ به کسی که از او پرسید چگونه اسطوره بازیگری شدید، گفت: این لطف شماست اما من این تعبیر را از خودم ندارم شما هم اسطوره‌های خود را بزرگ‌تر کنید و هدف خود را بالاتر ببرید، چون باید آرمان بزرگی داشته باشید که به جای بالایی برسید. بعضی وقت‌ها در بازیگری به بن‌بست می‌رسید رادان در ادامه افزود: بعضی وقت‌ها در بازیگری به بن‌بستی می‌رسید و به قدری بازی می‌کنید که احساس می‌کنید توشه راه تمام شده و این بزرگ‌ترین ضعف برای بازیگر است. مخصوصا وقتی که خود را ستاره ببیند و آن زمانی است که کار تمام شده. این اشکال بازیگر است که خود را تکرار کند. قطعا برای بازیگر خوب شدن، دانش بازیگر باید قوی باشد. امروز هم به قدری فیلم و سریال به وفور یافت می‌شود که می‌‌توان آنها را کتاب‌های جدید بازیگری دانست. در واقع شالوده بازیگری بزرگان سینمابا مطالعه و فیلم دیدن منتقل می‌شود. رادان تصریح کرد: ‌اگر کسی فکر کند که بهترین است و بازیگر خوبی است، قطعا آن روز که این فکر را کرده روز آخر کارش است. در کارنامه‌ام، هیچ فیلمی وجود ندارد که در آن بازی کرده باشم و بعد از دیدنش حس کنم ضعفی در بازی من وجود ندارد.ایرادات بسیاری از بازی خود می‌گیرم چون امیدوارم بتوانم بازیگر بهتری شوم. چون امید داشتن مهمترین دلیل زندگی است. انتظار کشیدن زیاد بازیگر برای دعوت به کار شدن، مطلوب نیست وی ادامه داد: البته باید بگویم که انتظار کشیدن زیاد افراد برای دعوت به کار شدن، درست نیست. دانشی که شما در کلاس‌های بازیگری کسب می‌کنید باید با حضور در یک کار تجربی ترکیب شود وگرنه شاید با گذر زمان میل شما به بازیگری کم شود یا افسرده شوید اما تلاش کردن برای کار و فیلم بازی کردن باعث می‌شود این خستگی وجود نداشته باشد. قطعا می‌توانید از مشاوره یا از نقد مطبوعات استفاده کنید اما هم سطح توقع‌تان باید معقول باشد هم اینکه حرف کسی برایتان حکم نباشد و با توجه به وضعیت خود، خودتان تصمیم بگیرید. دوست دارم با کارگردانان جوان کار کنم وی در ادامه افزود: بیشتر میل دارم با کارگردانانی آشنا کنم که کارهای اول یا دوم‌شان را می‌سازند. آثار زیادی از این افراد دیدم که بعضی از آنها شاید نسبت به آثار کارگردان‌های مؤلف ،فیلم های بسیار بهتری هستند. رادان در ادامه این جلسه در پاسخ به سوالی در مورد نحوه برخورد با فیلمنامه یا چگونگی ارتباط با شخصیت‌های داستان گفت: بهترین راه نگاه کردن است. گاهی که در جایی مجبورید در جایی منتظر باشید با آدم‌های مختلف نگاه کنید شاید روزی در بازیگریتان بذرذ بخورد/ حرکات ، نگاه‌ها و عادات شخصیت‌هایی را که می‌بینید، در ذهن بایگانی کنید و در موقع مناسب از آن استفاده کنید. در «سنتوری» یک معتاد واقعی به من کمک کرد وی در پاسخ به سوال یکی از هنرجویان که اوج بازی رادان را سنتوری دانست و از رادان در مورد آن فیلم سوال کرد، گفت: در فیلم «سنتوری» کسی مشاور من بود که حدود15 سال اعتیاد به هروئین داشت و چند سال بود ترک کرده بود. او همیشه سر صحنه می‌آمد و با ما حرف می‌زد و مدت‌ها از تجربیاتش و اتفاقاتی که برایش افتاده بود سخن می‌گفت. رادان با اشاره به صحنه‌ای که در آن پدر علی با بازی مسعود رایگان به او هروئین تزریق می‌کند، گفت: این اتفاق عینا برای دوست ما افتاده بود با این تفاوت که او به علت شکستگی دست پدرش را بیدار کرده بود تا به او هروئین تزریق کند و پدرش نیز با گریه این کار را کرده بود. صحنه‌ای بسیار واقعی و از نظر دراماتیک، متأثر کننده که حدودا 3 روز طول کشید که آن سکانس را با جزئیاتش فیلمبرداری کنیم. «سنتوری» راحت‌ترین تجربه بازیگری من بود وی افزود: در مورد فیلمنامه «سنتوری»، باید بگویم که قطعا اگر این فیلم متعلق به کارگردان دیگری بود، 20 الی30 صفحه بیشتر از آن را نمی‌خواندم، چون فیلمنامه به نظر بسیار معمولی می‌آمد. این مسئله با علم به این نکته به نظرم می‌آمد که در آن مقطع، از افراد بسیار زیادی برای بازی در این فیلم تست گرفته شده بود و حتی بسیاری از بازیگران، برای حضور در این فیلم سنتور یاد گرفته بودند اما وقتی قرار بود من این پیشنهاد را بپذیرم، یکی از دوستان نکته‌ای را به من گفت که کلید من برای رسیدن به واقعیت فیلمنامه «سنتوری» بود و آن این بود که مهرجویی یک سناریوی ساده را تبدیل به فیلم شاخصی می‌کند. این اتفاق برای من افتاد و در واقع راحت‌ترین کار بازیگری من هم در آن فیلم بود، چون معمولا کارگردان‌ها با قاب بسته‌ای بازیگر را محدود می‌کنند اما مهرجویی ساعت‌های طولانی به صحبت و تمرین با من و گلشیفته فراهانی می‌پرداخت و بسیاری از شوخی‌ها و حرف‌های ما در «سنتوری»، در واقع شوخی‌های معمول بین خود ما بود و مهرجویی با استفاده از این شوخی‌ها با کمک تورج منصوری بخش‌ها و نماهای مورد نیاز را معلوم می‌کرد در «سنتوری» خوب بازی کردن برای من حیثیتی بود وی در ادامه در پاسخ به سوالی در این مورد که آیا پختگی او در بازیگری بعد از فیلم «سنتوری» بود یا قبل از آن و اینکه رویای امروز او در بازیگری چیست، گفت: «سنتوری» و بازی در آن برای من انگیزه‌ای بود که با قدرت تمام پیش بروم و کل فیلم را با انرژی باشم. من زمانی وارد اکیپ «سنتوری» شدم که بیش از هزاران نفر برای بازی در این نقش تست داده بودند و باید به شکلی کار می‌کردم که به آقای مهرجویی بگویم انتخاب درستی داشته است. مثل یک بازی فوتبال که گاهی در آن ماجرا حیثیتی می‌شود! در «سنتوری» هم مسئله خوب بازی کردن حیثیتی بود و من برای این فیلم، 20 روز مثل یک دانشجوی پشت کنکوری خود را در خانه حبس کردم و پشت سنتور نشستم و تمرین کردم و در حدی آهنگ‌هایی که برای فیلم ساخته شده بود گوش دادم که عده‌ای از دوستانم حس کردند من روانی شده‌ام. اکنون «سنتوری» پشت سر گذاشته شده و حس می‌کنم باید اتفاقی بیفتد که قله «سنتوری» در کارنامه سینمایی من تبدیل به چند قله شود. در واقع وقتی نقشی بین کارهایم بسیار شاخص می‌شود، خودم به آن حسودی می‌کنم و حس می‌کنم باید بهتر شوم. وی همچنین در مورد آرزوهایش به این نکته بسنده کرد که آرزوهای من نسبت به زمانی که از زندگی‌ام گذشته هنوز خیلی کوچک است و باید تلاش کنم به آنها برسم. رادان در پاسخ به سوال دیگری در مورد بازی طبیعی در نقش‌های مخلتف، گفت: بعضی از نقش‌ها حالت عینی دارنداما بعضی نقش‌ها در جامعه وجود ندارد و باید آن رابسازیم/ نگاه کردن به افراد مختلف و عادات و خصوصیات‌شان این فایده را دارد که وقتی باید نقشی را بسازیم، می‌توانیم با چیدن قطعات مختلف از جزئیات شخصیت آنها چیزی را بسازیم که وجود خارجی نداردوبازیگرمثل یک مینیاتوریست آن را خلق میکند. وی در پاسخ به این سوال که آیا بازیگر برای مطرح شدن باید در هر فیلمی بازی کند و فیلم «رز زرد» را به عنوان مثال این موضوع نام برد، گفت: زمانی که در این فیلم بازی کردم سناریوهایی که به من می‌رسید، معمولا متعلق به افراد ناشناس بود و من سعی می‌کردم بهترین‌ها را از آن میان انتخاب کنم. «رز زرد» را داریوش فرهنگ می‌ساخت که کارگردان و بازیگر خوبی است واز روی یک فیلم خارجی نیز بازسازی میشد. تهیه‌کننده آن فیلم نیز حسین فرح‌بخش بود که قبلا «آواز قو» را با او کار کرده بودم. برای همین فکر کردم فیلم «رز زرد» فیلم تجاری و البته موفقی می‌شود اما آن فکری بود که در گذر زمان مشخص شد اشتباه است... آن روز «رز زرد» بهترین انتخابی بود که می‌توانستم برای بازیگری داشته باشم. رادان در پاسخ به سوال هنرجویی که از او راز بازیگر خوب شدن را پرسید، گفت: شاید تنها فیلم دیدن و مسائلی از این قبیل در این که بازیگر خوبی شوم، موثر نبوده‌اند، بلکه طلب آموختن، جاه‌طلبی و راضی نشدن به وضعیت فعلی، فاکتوری بود که باعث شد من مدام تلاش کنم. رادان گفت:رضا کیانیان در مورد بازیگر حرف خوبی دارد که می‌گوید تدوین‌گر، فیلمبردار، فیلمنامه و حتی ذهن تماشاچی بازیگر را محدود می‌کند. قطعا یاد گرفتن و رسیدن به مقام بالایی در سینما چیزی مثل قرص نیست که بگویم آن را بخورید تا در سینما موفق شوید بلکه من شخصا بیشتر خواستم و بیشتر تلاش کردم. «سنتوری» هم غایت بازی من نبود و امیدوارم روزی بتوانم نقشی را ایفا کنم که «سنتوری» را از ذهن همه پاک کند. ظاهر بازیگر نباید زیبا باشد، بلکه باید سینمایی باشد وی افزود: یکی از مهم‌ترین عوامل ضعف موجود در عرصه بازیگری، افکار عمومی است که ممکن است بازیگر را به صفتی و نوع نقشی بشناسند و آن بازیگر برای ترس از باخت و فراموش شدن بخواهد به ورطه تکرار بیفتد. کاری که باید بکنید این است که قطعا به بدن و چهره و سلامت خود برسید چون این سه فاکتور منبع درآمد و هنر بازیگر است. البته ظاهری که نباید لزومازیبا باشد بلکه باید سینمایی باشد. رادان در پاسخ به سوالی در مورد تاثیر بازیگر مقابل روی نقش گفت: نمی‌توان به راحتی این تاثیر را بیان کرد یا سر صحنه نمی‌توان به آن اشاره کرد قطعا بازیگر خوب در مقابل شما می‌تواند حس رقابت مثبتی به شما بدهد یا به خاطر او جلو بروید اما چون فیلم‌ها این روزها به سرعت ساخته می‌شود و مثل تئاتر تمرینات زیادی انجام نمی‌شود این تاثیر هم کمتر است و بیشتر زمان بازیگر با بازیگر مقابل ارتباط برقرار می‌کنید. بازیگری سینما کوچه و پس کوچه زیاد دارد «بهرام رادان» در پاسخ به سوالی در مورد اینکه چگونه می‌توان بین بازی در دونقش تفاوت ایجاد کرد گفت: این به خود بازیگر برمی‌گردد که بتواند سبک شخصی خود را به شکلی متفاوت در فیلمی بروز دهد و قطعا اگر بتواند خلاف جریان آب شنا کندو برنده شود حس خوبی برای او به وجود خواهد آمد، قطعا ایجاد فضای متفاوت در ذهن بازیگر نسبت به فیلم می‌تواند به او کمک کند. وی در ادامه در پاسخ به سوال هنرجویی که توصیه‌ای را برای هنرجویان تازه کار می‌خواست گفت: قطعا کارهای ضعیفی کرده‌ام اما از هیچ فیلمی ناراضی نیستم، چون تجربیات خوبی از هر فیلم کسب کردم. این را هم بدانید که راه بازیگری در سینما به قدری کوچه و پس کوچه دارد که بایدخیلی از آنهارا تجربه کنید. وی در پاسخ به سوالی در مورد اهمیت جایزه در کارنامه بازیگر گفت:‌نمی‌توان به جوایز و موفقیت هایی از این دست فکر نکرد. وی در مورد دلیل این که به جرگه تهیه کنندگان پیوسته نیز گفت: اعتقاد دارم میتوانم کمک به ساخت فیلم هایی کنم که حتی اگر خودم هم در آن بازی نکنم اما فیلمی ساخته شود که هم به سینما و هم به جوان ها کمک کندو هم مطابق میل و سلیقه خودم فیلمی ساخته شود. اما در مورد برخورد با تهیه‌کنندگان که سوال یکی از شما بود باید بگویم این امر بستگی به تجربه هر شخصی دارد و نمی‌توان دستوری کلی در این زمینه صادر کرد. بازی در فیلم خارجی سخت نیست به شرطی که به مردم پشت نکنیم وی در ادامه در پاسخ به سوالی در مورد بازی بازیگران ایرانی در خارج از کشور گفت: در خارج از کشور به ایرانی‌ها توجه ویژه‌ای دارند قطعا این اتفاق خوشایندی است که مثلا گلشیفته فراهانی در فیلم رایدلی اسکات بازی کند و برای سینماوماهمکارانش افتخاراست اما این را بدانید که کار کردن درهر فیلم خارجی که بیشنهادمیشودنمیتواند باعث افتخارباشد/ازطرفی باید معیارهای کشورمان رادرنظرداشته باشیم وسفیر فرهنگی ایران در خارج از کشور باشیم. /

منبع : فارس